De Europese steur staat op het punt van uitsterven, er zijn minder dan duizend volwassen dieren in leven in onze Noordzee. Door overbevissing verdween het dier 70 jaar geleden uit onze rivieren, maar de reden dat hij nu niet terug kan keren heeft te maken met obstakels in de rivier. Deze trekvis leeft eigenlijk maar een deel van de tijd in de Noordzee en gaat om te paaien de rivier op. Door sluizen is toegang tot de rivier nu onmogelijk en te drukke scheepvaart maakt het gevaarlijk.

De Europese steur is onze grootste trekvis en leeft hier al meer dan 90 miljoen jaar. De laatste ouderdieren die nu nog in de Noordzee zwemmen verdienen een kans om zich voort te planten op hun paaiplekken in de rivier.

Onderzoekers hebben laten zien dat dat kan. Als de Rijn weer opzwembaar en schoon genoeg is voor de steur, is dat ook goed nieuws voor de kleinere trekvissen, zoals de zalmen en de paling. De terugkeer van de steur zorgt voor een grotere biodiversiteit en laat zien dat het natuurlijk rivierensysteem aan het herstellen is.

De steur is onze rivierdino. Deze enorme vissen van soms wel 3,5 meter zien er nog bijna precies hetzelfde uit als een paar miljoen jaar geleden. Ze hebben dikke huidplaten over het hele lijf en anders dan moderne vissen hebben ze geen harde ruggengraat maar een zenuwsnoer. Ze blijven hun hele leven lang groeien en ze kunnen tot wel 80 jaar oud worden.

Het duurt meer dan tien jaar voordat een steur volwassen is. Bij vrouwtjes nog iets langer. Om te paaien zwemmen de dieren vanuit de Noordzee de Rijn op om daar eieren te leggen op grindbanken met helder water. De jonge visjes trekken dan langzaam richting de brakwaterzone, waar ze eten zoeken op de bodem. Na iets meer dan een jaar trekken de jonge visjes de zee weer op, om daar te blijven tot ze volwassen zijn.